poryw

poryw
poryw {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. porywwie {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwykle nieoczekiwany, nagły, silny ruch powietrza, często z deszczem, śniegiem, wyładowaniami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gwałtowne porywy wiatru i zamieci. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o stanie emocjonalnym, uczuciowym człowieka: silne, wielkie, gwałtowne uczucie; zapał, uniesienie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Namiętne porywy. Poryw szczęścia. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • poryw — m IV, D. u, Ms. porywwie; lm M. y 1. «gwałtowny, nagły ruch, prąd (powietrza); rwąca siła, napór, pęd» Porywy wiatru, burzy, zamieci, huraganu. 2. «nagłe, gwałtowne uczucie, przejęcie się czymś; zapał, uniesienie, popęd» Młodzieńcze porywy.… …   Słownik języka polskiego

  • poryw — 1. W pierwszym porywie «odruchowo, w uniesieniu, bez zastanowienia, pod wpływem impulsu»: Wiadomość ta wstrząsnęła mną do głębi i w pierwszym porywie chciałem biec i na oczach Basi zrehabilitować się w walce. J. Stawiński, Piszczyk. 2. pot. W… …   Słownik frazeologiczny

  • pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… …   Słownik frazeologiczny

  • młodzieńczy — 1. «właściwy młodzieńcowi, charakterystyczny dla niego; pochodzący z okresu czyjejś młodości» Młodzieńcza beztroska. Młodzieńcze iluzje. Młodzieńczy entuzjazm, poryw, zapał. Lata młodzieńcze. Miłość młodzieńcza. Utwory młodzieńcze poety. Do… …   Słownik języka polskiego

  • natchnienie — n I; lm D. natchnienieeń 1. «stan duchowego napięcia, ożywienia twórczego, umysłowej sprawności itp.; poryw twórczy, dążenie do czegoś wielkiego, wzniosłego» Tworzyć pod wpływem natchnienia. Pisać w natchnieniu. 2. «myśl, pobudka, podnieta, idea …   Słownik języka polskiego

  • prometejski — prometejskiscy «dotyczący prometeizmu, wyrażający prometeizm» Prometejski poryw, czyn, bunt. Prometejskie dzieło. Prometejskie cierpienia. Prometejskie cechy charakteru. Prometejska postać. Prometejski bohater …   Słownik języka polskiego

  • uniesienie — n I 1. rzecz. od unieść. 2. lm D. uniesieniesień «stan podniecenia uczuciowego, zachwytu, gniewu, radości; poryw, zapał, pasja» Miłosne, patriotyczne, religijne uniesienie. Gwałtowne, chwilowe uniesienie. Poezja pełna młodzieńczych uniesień. Ktoś …   Słownik języka polskiego

  • wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …   Słownik języka polskiego

  • wicher — m IV, D. wicherchru, Ms. wicherchrze; lm M. wicherchry «silny, gwałtowny wiatr; wichura» Gwałtowny, huraganowy, porywisty, straszny, wściekły wicher. Jesienne wichry. Huk, świst wichru. Poryw wichru. Mocować się, szarpać się, zmagać się z wichrem …   Słownik języka polskiego

  • zapęd — m IV, D. u, Ms. zapędędzie; lm M. y 1. tylko w lm «skłonności, ambicje, zamiary, zakusy» Mieć artystyczne zapędy. 2. zwykle w lm, przestarz. «poryw, zapał, gwałtowność» Hamować zapędy gniewu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”